Feestje

Ik woon nu sinds 29 augustus in Appelscha. Aangezien we daar midden in een verbouwing zitten en tele2 niet mee werkt hebben nu nog geen internet. We krijgen daar wel binnenkort internet alleen dan via de schotel. De verhuizing is goed gegaan we zitten lekker te klussen en op te ruimen en uit te pakken.
Mijn eigen huis staat nog te koop in zoetermeer, dus als jullie nog mensen weten die een goedkoop tweekamerflatje willen, vlakbij het grote stadshart van zoetermeer.
Zie de volgende link. http://www.funda.nl/koop/zoetermeer/appartement-47856041-dunantstraat-669/

De beestjes heb ik de eerste week binnen gehouden, maar daarna mochten ze naar buiten. En ze vinden het een feest. Ze gaan via mijn slaapkamerraam naar buiten (ik slaap op de begane grond) en lopen zo de hele dag in en uit. De eerste paar dagen waren ze alleen maar aan het struinen en snuffelen. En wat heel fijn is, als ik ze roep dan mauwen ze terug en komen ze heel blij aangerend zo fijn vinden ze het. En wat ook heel bijzonder is, Ginny gaat opeens spinnen als ik haar ga aaien. En ze sabbelt niet meer op de dekens. Dus die is helemaal blij. Hermie ook hoor ze vinden het beiden prachtig buiten. Ze zijn veel buiten om smiddags op bed of op de stoel diep in slaap te vallen. En wat leuk is er zijn daar heel veel muizen. Dus ik vind regelmatig een muis gevangen door Ginny of door Joepie de kat van mijn moeder.

Maar ik mocht nog niet zo heel veel doen omdat ik nog een gipsen been had en een rolstoel. Je leest het goed Had. Ik ben vandaag naar de het ziekenhuis geweest. En gipsmeester Nico zei al ik wil je niet meer terug zien hoor. 3 maanden gips is lang zat. Na het gips verwijderen weer foto's maken. En dan naar de arts. En die had heeeeeeeel fijn nieuws. Het is bijna helemaal dichtgegroeid. Dus ik mag van hem weer lopen en staan. Ik moet het opbouwen en ik voel vanzelf als ik te snel ga zei hij. En als ik goed kan lopen en staan mag ik ook weer autorijden van hem. Ik moet nog wel in de aangepaste schoenen van hem, maar mag dus gewoon lopen. Dat is nog eens fijn nieuws. Na dit fijne nieuws wilde de arts toch nog even voor de zekerheid een foto van mijn heup maken om te kijken of dat ook goed gaat aangezien ik daar nog wel eens pijn aan heb. Dus wij weer terug naar de rontgen en toen moesten we erg lang wachten. Heb ik dus samen met mijn moeder velletjes van mijn voet en been gehaald. Die zitten beide vol velletjes van huid wat er normaal afslijt. Maar goed die foto van mijn heup ziet er ook goed uit. Zelfs daar is nu botgroei aan het onstaan. Allemaal heel fijn nieuws denk ik dan maar.

Oh ja ik schrijf dit stukje achter de pc van mijn Pa, omdat ik toch in Woerden moest zijn, zijn we even langs dordrecht gereden om weer wat dozen te halen. Dus kon ik gelijk een blogje schrijven.
Tot en met sinas zal ik maar zeggen

Nieuw gips en dierenarts perikelen.

Vandaag weer een druk dagje gehad. Eerst ben ik met Ginny en Hermie naar de dierenarts geweest. Ze moesten voor de jaarlijkse enting en controle. En aangezien we volgende week gaan verhuizen zie ook grote-verhuizing.blogspot.com wilde ik ze gelijk laten chippen. Dus hup beestjes in de mandjes en naar de dierenarts. Daar heeft ze eerst Hermie nagekeken, die ziet er goed uit. Heeft mooie glanzende vacht. Hermie heeft toen een prik gekregen. Daarna moest de dierenarts met een dikke naald de chip inbrengen bij Hermie. En zij vond het niet zo leuk maar ze bleef netjes zitten. Hermie ziet er gezond en goed uit aldus de dierenarts. Nou kijk dat scheelt weer. Toen was Ginny aan de beurt. Die heeft ook een controle gehad. Zij heeft ook een mooie glanzende vacht en oogt ook gezond. Ze lijkt wel wat last van stress te hebben zei de dierenarts. Maar ja dat is logisch met een dubbele verhuizing in 3 maanden tijd. Eerst van het huisje van de baas naar dordrecht en dan een grote verhuizing meemaken straks. Maar de stress zal wel weer goed komen zegt de dierenarts. Toen moest Ginny ook twee prikken. Maar Ginny houdt niet van vreemde handen. Alleen die van mij vind ze prettig de rest van de mensen moeten van haar afblijven. Nou de prik van de enting ging wel. Maar toen moest ze nog de dikke naald van de chipprik krijgen. Dat ging wat moeilijker ze stribbelde nogal tegen. Maar goed ik hield haar koppie vast en mamma en de dierenarts de rest en toen ging het wel. Maar ook Ginny heeft nu net als Hermie een chip in haar lijf net zo groot als een rijstkorrel. Dus mochten ze straks weglopen in Appelscha en gevonden worden door andere dan weten ze bij wie ze hoort. Nu zal dat weglopen wel meevallen aangezien ze ook op vakantie mee zijn geweest vorig jaar en dat ging ook prima. Dus daar ben ik niet zo bang voor.

Toen hebben we de beestjes thuisgebracht en zelf nog even een bakkie gedronken en toen zijn mijn moeder en ik naar het ziekenhuis in Woerden gereden. Deze keer kreeg ik alleen gipswissel. Aangezien ik pas 16 september terug hoeft te komen bij de arts mocht ik nu extra wisselen. Kan je huid even weer schoongemaakt worden. Nou het rose met blauwe gips ging eraf. En mijn voet ziet eruit zeg niet normaal meer. Allemaal stukjes vel en stukjes eelt zitten erop mijn voet. En het meeste is nog rose van de operatie. Ook mijn been ziet er raar uit. Ze hebben bij de operatie met een zwarte merkstift aangegeven welk been ze moesten hebben, nou dat zwarte zit er nog steeds op. Maar ja dat komt wel weer goed. En toen mocht er nieuw gips om heen. En Ma wilde graag Paars gips. Maar helaas de gipsmeester had geen Paars gips, dat is wel even balen natuurlijk. Maar goed fel Geel is ook wel mooi vond ik. Dus nu zit er mooi geel gips omheen. Dit gips moet blijven zitten tot 16 september dan mag dat er weer af. En dan ga ik vanuit onze nieuwe huis in Appelscha naar het ziekenhuis in Woerden. Hieronder weer een foto van mijn nieuwe gipsen been. Tot de volgende keer zal ik maar zeggen.

Rondje ziekenhuis

Zo afgelopen dinsdag heb ik weer eens een rondje ziekenhuis gedaan zoals dat heet.
Deze keer alleen samen met mijn moeder. Eerst naar de gipskamer al waar gipsmeester Nico het gele met oranje gips van mijn been afhaalde. Daarna ging ik naar de Rontgen. Daar moesten we een hele tijd wachten. Maar goed we hebben tijdens het wachten lekker een bakkie koffie en warme chocolademelk gedronken. Toen ik aan de beurt was hebben ze twee foto's gemaakt van mijn voet. Daarna gingen we naar de wachtkamer van mijn specialist. Daar moesten we ook een tijdje wachten. En de specialist had goed nieuws voor mij. Mijn voet zit er goed uit. Er is een heel klein beetje botgroei aanwezig. Dus hij heeft goede hoop dat het allemaal mooi aan elkaar groeit. Wat fijn was dat hij gewoon aan mijn voet mocht voelen zonder dat ik heel veel pijn had. Dit had ik de vorige keer wel namelijk. Ook dit geeft aan dat het nu goed moet zitten. Hij wil wel dat ik gips krijg tot het volgende artsbezoek. Dit zodat het rustig en goed kan gaan groeien. Ik mag wel heel langzaam mijn voet gaan belasten. Te beginnen met 10 kilo en dan heel langzaam steeds meer. Na het bezoek aan de arts ging ik weer terug naar de gipsmeesters. Daar heb ik nieuw gips gekregen van ze. En deze keer heb ik gekozen voor de kleuren Rose en Blauw. De nieuwe afspraak met de specialist en de rontgen staat gepland voor 16 september. Aangezien ik dan 7,5 week met hetzelfde gips moet rondlopen mag ik 23 augustus nog een keer van gips wisselen.
Op de foto's kunnen jullie zien hoe mijn gipsen been er nu uit ziet.
Oh ja, mijn moeder vond dat oranje teennagels niet pasten bij het nieuwe gips dus heb ik nu ook rose teennagels gekregen. Enne het hartje heeft mijn lieve moeder er ook op getekent.
Zou zeggen tot de volgende keer maar weer. En veel plezier met de foto's.

Nieuw Gips

Zo vanmorgen weer naar het ziekenhuis gereden voor een bezoekje aan gipsmeester Nico.
Daar heeft hij het witte gips eraf gehaald. En daarna de hechtingen uit mijn voet gehaald. De snee in mijn voet is wat groter als de operatie van oktober 2007. Maar de wond ziet er goed uit. En wat heel fijn voor mij is dat mijn voet niet zo zeer doet als bij de vorige operatie. Nico kon gewoon mijn voet vastpakken zonder dat ik enorm veel pijn heb. Dat scheelt wel.
Toen mocht er nieuw gips op. En hij vroeg wat voor kleur deze keer. Nou ik ben ik een blije bui dus vroeg of ik ook twee kleuren mocht aangezien hij toch bijna 3 volle gipsrolletjes nodig heeft. Ja hoor zegt hij dat mag wel van mij. Dus heb ik gekozen voor Oranje en Geel. Zijn vraag was toen moet ik het netjes splitsen of mag ik het ook door elkaar doen. Nou doe maar lekker door elkaar zei ik dus. Hij heeft toen eerst mijn voet ingepakt in oranje en een gedeelte van mijn onderbeen. En daarna heeft hij de rest afgemaakt met geel. En dat is best fel en heftig zo bij elkaar. Nou niemand heeft zulk bijzonder gips zei hij. Toen heeft hij nog de hechtingen in mijn onderbuik eruit gehaald. Die waren wat onstoken en er zat al een velletje over. Dus dat was wat pijnlijker. Hij heeft ze er netjes uitgehaald. Nu moet die wond genezen.
Heb even 3 foto's die jullie kunnen bekijken. Op de eerste foto zie je mijn gipsbeen met dat witte gipsspalk (is gespleten met verband) en op de tweede zie je mijn nieuw gipsbeen met oranje en geel. Oh ja mijn moeder vond het zo leuk dat gips dat ze mijn nagels maar oranje heeft geschilderd.
Ik mag op dit nieuwe gips ook nog niet lopen en staan, dit gips moet blijven zitten tot 26 juli dan mag ik terug naar het ziekenhuis.

Twee weken na de operatie

Enne hoe is het nu hoor ik jullie vragen? Het is nu twee weken na de operatie en het gaat wel zal ik zeggen. De eerste paar dagen heb ik heel veel pijn gehad in mijn heup. Heb toen ook veel geslapen overdag. Nu twee weken later heb ik nog steeds pijn in mijn heup. Maar goed de arts had al gewaarschuwd dat ik daar veel pijn aan zou hebben. Heb gelukkig bijna geen pijn in mijn voet, dat scheelt. Heb nu nog dat witte gespleten gips. Is wel bijna kapot maar goed moet er nog even om blijven zitten. Maandagmorgen mag dat gips eraf en krijg ik nieuw gips. Ook mogen dan de hechtingen in mijn heup en in mijn voet eruit. Hopelijk word de pijn in mijn heup dan minder.
Wat doe ik zoal op een dag. Sochtends tot 9uur slapen, dan word ik meestal wakker. En dan ontbijten en dan achter mijn laptoppie zitten. En daar doe ik spelletjes of kijk ik filmpjes. Dit hou ik niet zo heel lang vol. Als ik het niet meer vol hou, ga ik op bed liggen en dan dvd's kijken op mijn tv. En dan smiddags eten en daarna weer lekker dvd's kijken of achter mijn laptoppie zitten. Savonds lekker eten en dan weer dvd's kijken of achter mijn laptoppie en dan slapen. Soms slaap ik de hele nacht door, maar vaak heb ik veel pijn snachts en ga dan lezen of liggen draaien. Maar ook dat word steeds minder gelukkig.
Verder word ik lekker verwend door mijn vader en moeder. Met lekker eten savonds en fruit enzo. Ook mijn zussen, zwagers en tantezeggers verwennen op hun manier, ook dat vind ik erg fijn.
Zo zijn jullie weer bij.

Operatie gehad

Zo even een blogje schrijven over mijn belevenissen in het ziekenhuis.
Donderdagmorgen waren we om 5over 7 in het ziekenhuis.
Daar kreeg ik een bed toegewezen en de instructies om een fijn ziekhuishemd en speciaal onderbroekje aan te doen. Dit gedaan en toen wachten tot dat ik aan de beurt was. Om even na half 8 werd ik opgehaald en naar de verkouverkamer gebracht. Daarvoor heb ik eerst nog afscheid genomen van mijn moeder. In de kamer kreeg ik een infuus in mijn linkerhand. Het was even zoeken maar toen had ik een infuus, daar lieten ze gelijk vocht in lopen zodat ik niet zou uitdrogen. En toen was het wachten en wachten en wachten. Uiteindelijk kreeg ik om kwart voor 9 een zenuwblokkade aangebracht in mijn rechterknieholte. Nou dat is geen pretje kan ik je vertellen. Dat deed erg zeer, dus hebben ze me kalmerende medicijnen gegeven en toen ging het gelijk goed. Toen ik op mijn buik lag voor die blokkade kwam mijn eigen DR Stegemann me nog even moed inspreken. Toen die blokkade zat moest ik voorovergebogen zitten en gingen ze de ruggeprik zetten. Brrrr ook geen pretje. En daarna werd ik om 10 voor 9 naar de OK gebracht. Daar hebben ze me op tafel gelegd. Mijn arts vond dat ik niet goed lag dus die heeft me samen met de andere arts me even goed gelegd. Vervolgens gingen ze me helemaal inpakken. Mijn beide armen werden op een kussen gelegd. Dus ik lag met mijn armen en benen wijd net een verkeerslicht poppetje. Ik had mijn ipod meegenomen dus die heeft de anesesist aangesloten en aangezet voor mij en naast mijn hoofd gelegd. Zij heeft ook gelijk een warme deken op mij gelegd en die vol laten lopen met warme lucht. En toen zijn de twee artsen begonnen. Ja ik had er 2, mijn eigen arts en een jonge arts die het volgens mij moest leren van mijn arts. Ze hebben toen eerst een stukje bot uit mijn bekken gehaald. Ik voelde niets natuurlijk alleen het trillen van de zaag ging door mijn hele lijf heen brrrr. Daarna heeft hij het stukje bot in mijn voet geplaatst. Om kwart over 10 kwam mijn arts al naast me staan om te vertellen dat hij klaar was. Er was dus bijna geen botgroei onstaan sinds de vorige operatie. En hij vertelde dat hij een mooi stukje bot heeft geplaatst en dat het nu goed moet komen. Ik werd toen naar de verkoever gebracht. Daar kreeg ik gelijk weer een warme opblaasdeken en moest ik wachten totdat de ruggeprik uitgewerkt was. Toen kreeg ik wel veel pijn in mijn bekken dus heeft de arts me daar morfine gegeven. Raar spul is dat zeg, het helpt tegen de pijn maar ik werd er ook wel een beetje naar van in mijn hoofd. Om 5 over 11 mocht ik terug naar mijn kamer toe. Mijn linkerbeen was toen helemaal wakker en ik had best veel pijn en was ook wel misselijk. Mijn moeder was gelukkig snel gebeld en die heeft me een mooi boek gegeven en twee mooie kaarten. Ze heeft toen even aan mijn bed gezeten en is toen naar beneden gegaan. Ik ben toen naar de gipskamer gebracht. Daar heb ik een spalk gekregen om mijn been. Dus licht gips maar daarna in tweeen geknipt tegen de zwelling. Vervolgens heeft gipsmeester nico er een verband om heen gedaan. Daarna is mijn voet op de foto gezet. Om 3uur was mijn moeder weer bij mij op de kamer, maar ik was erg moe en duf van de morfine dus ben om half 4 gaan slapen, zij is toen naar huis gereden. Ik heb toen geslapen tot kwart voor 5. Ik kreeg toen twee boterhammetjes te eten. Maar die vielen niet zo best in combinatie met de morfine. Ik heb om half 7 alles ondergespuugd, mijn piama het bed enz enz. Dus de zusters bellen en die hebben me schoongemaakt. Helaas had ik nog steeds het infuus in mijn linkerhand, die wilden ze er niet uit halen omdat ik mogelijk nog morfine nodig had. Om half 11 ben ik gaan slapen tot half 6 vrijdagmorgen. Toen moest ik plassen, daarna ben ik weer in slaap gevallen totdat de zuster mijn wakker maakte om kwart voor 7. Toen kreeg ik weer zware medicijnen tegen de pijn. Om 8uur kwam Dr Stegemann aan mijn bed zitten om te vertellen hoe het gegaan is. Hij is erg tevreden en gaf aan dat mijn bekken heel veel pijn gaat doen maar dat hij een mooi stuk heeft kunnen terugplaatsen. En dat hij goeie hoop heeft dat het in mijn voet goed gaat komen. Maar ik mocht wel naar huis van hem :-). Dus ik mijn ouders gebeld en die wilde mij wel ophalen. Mijn voet deed nog geen zeer omdat er een pijnblokkade nog in zit maar mijn bekken deed wel pijn. Maar goed ik mocht van mijn arts naar huis. Vervolgens kwamen er nog allemaal ziekenhuisartsen langs, o.a. een fysio, een pijnspecialist, de zaalarts, de verpleging. Maar goed ik heb alle adviezen ter harte genomen. Niet lopen en staan tot dat je eigen arts zegt dat het mag. En goed je pijnstillers en je trombose spuiten nemen. Om half 11 was mijn moeder er. Toen hebben we een hele tas met pijnstillers en trombose spuiten gehaald en zijn naar huis gereden. Daar stond het comite al klaar. Mijn beide zussen en tantezeggers en mijn vader waren er. Die hebben me verwend met verschillende dingetjes. Was nog wel erg moe dus heb smiddags geslapen. De pijn in mijn bekken was het vervelendst mijn moeder heeft toen daar de pleister van vervangen, blijkt dat ik op mijn buik dus een wond heb van 10CM, dus niet een klein sneetje maar 1 die nog groter is dan op mijn voet. Dat is wel heftig, maar goed zij heeft er een betere pleister opgedaan. Vanmorgen voel ik me al wat beter, nog veel pijn in mijn bekken en in mijn voet begint het nu ook pijn te doen, de blokkade is dus uitgewerkt. Neem dus trouw mijn pijnstillers in. En helaas door die wond op mijn buik mag ik even niet douchen, dus met de hand wassen dan maar. Nu is het wachten tot 1 juli dan mogen de hechtingen in mijn buik en in mijn voet eruit en krijg ik ander gips met een leuk kleurtje. Oh ja mijn beestjes vinden het even wennen de baas in een rolstoel, maar als ik op bed lig komen ze lekker knuffelen en kusjes geven.

operatie

Zo mijn tas is gepakt, rolstoel staat klaar. Moeders heeft ook haar tas klaar.
Nu nog een paar uurtjes slapen en dan is het zover.
Morgenochtend om 5:30 opstaan, dan om 6:00uur rijden richting het ziekenhuis in woerden.
Ik moet om 7:15 in het ziekenhuis zijn. Dan krijg ik eerst een intake gesprek, en word ik naar mijn kamer gebracht. Ik lig dus niet op kort verblijf maar op Orthopedie, mijn arts heeft die kamer voor de zekerheid geboekt. Er is dus kans dat ik langer moet blijven dan 1 nachtje.
Als ik mijn kamer heb gevonden krijg ik een mooi hemd aan en dan is het wachten totdat ik naar de prikkamer mag. Daar krijg ik een infuusnaald bllll. En daar gaan ze ook de ruggeprik zetten en de pijnblokkade in mijn onderbeen aanbrengen. En als beide goed hun werk doen mag ik naar de operatie kamer. Daar wacht mijn dokter en die gaat dan opereren. Hij denkt dat hij 2,5uur bezig is. Nou mijn Ipod is helemaal vol dus ik heb muziek bij me om te luisteren. Ik ben dus de hele operatie bij. Ben heel benieuwd hoe het gaat. Maar ik weet dat ik de operatie niet alleen hoef te doen. Ik heb de Here God bij me die voor me zorgt. En ik weet ook dat er morgen veel voor mijn gebeden word. Dat troost mij ook. Nu ga ik zo slapen en dan horen jullie mij pas weer als ik weer thuis ben en weer achter mijn laptoppie kan.

Beestjes enzo

Zo weer een nieuw blog, en deze gaat over beestjes.
Afgelopen winter heb ik weer zakjes met vliespinda's opgehangen en net als voorgaande jaren kwam daar geen 1 vogel op af. Nu zijn er al een aantal dagen een paar koolmeesjes bezig met eten ervan. Ze hebben hier vlakbij een nestje en komen zeer regelmatig van het zakje eten. Dit is voor mij en voor de katjes een leuk gezicht. Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar met een raam er tussen gaat het wat lastig maar goed tis toch een beetje gelukt.
Verder is het vandaag 18mei en dus zijn mijn twee katjes 2jaar oud geworden.
Afgelopen jaar hebben we veel meegemaakt. We zijn o.a. op vakantie geweest. En dat ging prima, eerste paar dagen wel even stress of ze de weg terug vinden naar de tent maar dat ging goed.
Verder logeer ik regelmatig bij mijn ouders en hun kat joepie. De eerste paar keer ging dat wat moeizaam ze zaten alleen onder het bed bang te wezen.Nu gaat dat steeds beter, alleen als de complete familie over de vloer komt zijn ze nog wat bang en kruipen ze weer onder het bed maar goed dat komt ook wel goed.
Verder hebben ze daar in huis lekkere tukplekjes ontdekt zoals je kan zien op de foto's. En dat is alleen maar fijn gezien het feit dat ik binnenkort weer bij mijn ouders ga wonen vanwege de operatie.
En vandaag zijn ze jarig. Heb gelijk een duidelijk typische foto van ze gemaakt. Hermie dicht bij mij op de bank klaar om te kroelen. En Ginny spelend op de grond. Precies zoals ze zijn. Hermie slaapt en knuffelt heel veel, Ginny is echt de ondeugende kat die niet zo van kroelen houd.
En op een verjaardag hoort lekker eten. Ze hebben vandaag een mix gekregen van zakjes whiskasvlees wat ik nog had liggen. Nou dat vinden ze heerlijk, ze krijgen bijna altijd brokjes en heeeeeeeel soms dus vlees dus dat was heel ongeduldig wachten zoals je ziet op de eerste foto. En daarna was het lekker smullen te zien op foto 2.

30 jaar geworden

Op 5 mei (idd bevrijdingsdag) ben ik 30 jaar geworden, deze dag heb ik bij mijn ouders gevierd, zij hebben daar meer ruimte voor.
Allereerst werd ik die morgen toegezongen door mijn ouders en twee neefjes die ook daar logeerden. Daarna was het huis in gereed brengen en wachten op de kado's en visite. Mijn oudste zus had namelijk de kado's van mijn ouders nog thuis, maar die kwam ze samen met haar kado brengen.
Mijn oudste zus had ook nog een lekkere taart gemaakt.

Sochtends zat de hele woonkamer vol visite, zoals te zien is op de volgende foto's.

Ik zelf was ook versierd, had een mooie badge gekregen zodat iedereen kon zien dat ik de jarige was, en ik had ook een mooie strik op.

Smiddags hebben we lekker met zijn allen brood gegeten, en veel andere lekkere dingen. Savonds gingen we met zijn allen broodje hamburger maken, mijn moeder had de hamburgers al gebakken, dus we hoefde ze alleen nog maar te beleggen. Nou die waren heel erg lekker vond iedereen. Joran had er zelfs 2 op. Zo lekker waren ze. We hadden ook nog een lekker toetje, maar daar had Hannah en de rest nog wel een plekje voor in hun buik. Maar na het toetje zat iedereen zijn buik vol. Toen was er een grote afwas, die mijn beide zwagers en broer hebben weggewerkt. Daarna ging mijn oudste zus en zwager weer naar huis met hun 4 jongens. Mijn broer ging ook gelijk weg. Joke, Freddy en Hannah bleven nog even koffie drinken met een stukje overgebleven taart. En toen was de dag alweer bijna voorbij. Mijn pa en ik hebben nog even mijn kado's op de foto gezet.
Van mijn ouders, zussen, zwagers, broer en tante zeggers heb ik een eerste deel van een heel leuk servies gekregen.

Ik heb ook nog een nieuw zelfgemaakt dekbedovertrek met kussensloop gekregen van ze. Daar zitten allemaal foto's op van toen ik nog jonger was dan nu.

Ook heb ik van hen, het huwelijk van william en kate op dvd gekregen. Een verjaardagsbadge en een mooi bedeltje.

Bij het bedeltje staat de volgende tekst: Als God ons over rotsachtige wegen laat gaan, zorgt Hij ook voor stevige schoenen.
Verder heb ik van mensen van onze kerk nog geld gekregen voor meer serviesonderdelen een boekje, kaarsen en bonbons. Al met al aardig verwend dus.
Nu zal het wel even wennen zijn als ik mijn leeftijd op moet schrijven, het is niet meer 29 maar 30.

Operatie uitgesteld naar 16 juni

Vanmiddag heb ik een niet zo fijn telefoontje gehad van het ziekenhuis. Het speet de mevrouw heel erg maar helaas moet mijn operatie van woensdag 25 mei verplaatst worden en dan niet een paar dagen, maar naar donderdag 16 juni. Waarom is niet helemaal duidelijk, er schijnt iets met mijn specialist te zijn. Er is wel vervanging, alleen wil mijn specialist echt mijzelf opereren en dit niet door een ander laten doen. Poe wel even schrikken zeg, was al dagen aan het aftellen en daar komen nu opeens heel veel dagen bij. Maar zoals een lieve collega en mijn ouders zeiden, even bijkomen en dan weer vooruit kijken samen met hulp van Onze God. En die helpt en zorgt.

Grrr en dat allemaal voor een pakje

Kennen jullie dat, dat je de weg kwijt bent in je eigen stad.
Nou ik had dat vanmiddag. Had een heel lijstje wat ik moest doen.
- Schoenmaker, nieuw haakje aan mijn schoen laten zetten
- Dvd's terug brengen bij de videotheek
- Pakje 1 ophalen
- Pakje 2 ophalen
- Boodschapjes halen

Nou die schoenmaker weet ik wel te vinden, dat scheelt.
Die heeft een nieuw haakje op mijn schoen gezet, kan ik mijn schoen weer goed vast doen.
Die videotheek weet ik ook te vinden, dvd's ingeleverd en hup verder.
Volgens mijn kaartje moest ik pakje 1 ergens vlak bij de markt ophalen in zoetermeer. Dus ik die kant op. Kon ik nergens die straat vinden. En zoeken en straatje in straatje uit, werd er gek van. Uiteindelijk gevraagd aan mensen, die zeiden ik weet niet waar die straat is, maar je zit vlakbij. Lekker daar heb je wat aan. Maar goed ik verder zoeken en maar eens in mijn stratenboek kijken. Staat die straat er wel in, maar niet op de kaart ingetekend omdat het een kleine miezerig straatje is. Grrr ik verder zoeken, dus weer vragen, nou zeggen die mensen volgens mij is het daar en daar. Dus ik daarheen, niet dus. Loopt daar een postbode, dus ik denk laat ik het daar aan vragen. En die wist het. Ik er naar toe rijden en ja hoor daar is dat kleine straatje. En je gelooft het nooit, ik was 45minuten verder en waar kwam ik uit. In een straatje vlak naast de videotheek, GRRRR :-(.
Maar goed ik had pakje 1, op naar nummer 2. Die was makkelijk die zat in een winkel in het winkelcentrum waar ik mijn boodschapjes altijd haal. Dus pakje 2 gehaald. Gelijk mijn boodschapjes gedaan en naar huis gereden. Was dus om 14:15 vrij, om 15:00uur bij de schoenmaker klaar en nu om 16:30 pas terug.
Ach ja zijn mijn uren lekker besteed.

Zoveel te doen part3

Zo mijn lijstje lijkt langzaam klaar te komen, maar er komen nieuwe dingen bij.

TO DO lijstje

-Kapper (Done)
-Rolstoel regelen (in behandeling)
-Vodafone bellen (Done)
-Medicijnen halen (Done, voorraad voor 3maanden)
-Kado voor Timo kopen (Done)
-Kado voor Freddy kopen (staat in bestelling)
-Videotheek opzeggen (in behandeling)

-Makelaar achter zijn broek aan zitten
-Thuis internet opzeggen eventueel
-Thuis tv opzeggen eventueel
-Spullen inpakken voor lang verblijf bij ouders
-Pasfoto's maken
-Rijbewijs verlengen
-Uitnodiging verjaardag versturen (Done)
-Nieuwe piama's kopen
-Nieuw shirts kopen


Toch handig zo'n weblog hoef ik het niet meer zelf te onthouden ;-)

Update TO DO

Bij deze een update van mijn To Do lijstje

TO DO lijstje
-Kapper (donderdag om 18:00uur)
-Rolstoel regelen
-Vodafone bellen (Done)
-Medicijnen halen (Done, voorraad voor 3maanden)
-Kado voor Timo kopen (Done)
-Kado voor Freddy kopen
-Videotheek opzeggen (in behandeling)

Kijk schiet al op.

Zoveel te doen

Kennen jullie dat, dat je zoveel te doen hebt dat je bang bent dat je dingen vergeet. Nou ik heb dat.
Moet nog zoveel dingen doen. Ben ze maar op gaan schrijven anders vergeet ik ze weer.

TO DO lijstje
-Kapper
-Rolstoel regelen
-Vodafone bellen (moet voor 23-04)
-Medicijnen halen
-Kado voor Timo kopen (komt vandaag binnen)
-Kado voor Freddy kopen
-Videotheek opzeggen

Als jullie nog aanvullingen hebben omdat ik ze vergeten ben, roep maar.

Koud

Ja jullie lezen het goed koud.
Bij mij op het werk is er altijd een gevecht tussen mij, de mannelijke collega's en de andere vrouwen. Ik en de mannelijke collega's hebben het snel warm dus raam open of airco aan. En de vrouwelijke collega's hebben het altijd koud dus raam dicht en airco uit. Nu hebben we op het werk en een airco en een stel ramen die open kunnen en een luchtverversingssyteem. En nu was die laatste vervelend aan het doen. De ramen en airco kunnen we zelf bedienen maar dat andere ding niet, grrrr. En geloof het of niet, maar iedereen had het koud vanmorgen, dus ook ik en de mannen. Nu had ik het niet erg koud, had meer last van koude voeten zoals wel vaker maar de rest had het ook koud. Dus tja dan moeten we maar weer naar het bedrijfsbureau bellen en die moet dan het bedrijf bellen die dat systeem in de gaten houd. Al met al duurde dat even. Gelukkig komt na de lunch de zon aan mijn kant dus kreeg ik snel warm. Maar was dus wel even grappig toen mijn collegaatje naar het bedrijfsbureau belde, het is hier echt koud zelfs de mannen hebben het koud namelijk hihi.

Blogspot leren kennen

Ik heb nu al een week een blog, enne ik leer steeds meer dingetjes.
Heb al een klokje gevonden, een naamanimatie en een countdown kalender.

Tandarts

Zo vandaag weer eens voor controle geweest naar de tandarts.
Bllll nooit zin in. Maar goed ik zou niet mijn eigen krijgen maar een andere.
Krijg ik toch mijn eigen omdat zijn vervanger ziek is.
Maar goed ik liggen en ja hoor weer een stel gaatjes rijker.
Moet ik dus 3 keer terug komen voor vullen en repareren en 1 keer naar de mondhygiënist toe. Lekker hoor :-(

Ook een blog

Zo ik ben ook maar aan de blog begonnen.
Heb wel een hyves pagina, maar ja de meeste hebben geen hyves meer.
Dus dan maar een blog pagina.
Wat zal ik daar eens op gaan schrijven.
Ik ga vooral dingen opschrijven die ik meemaak en beleef.
De groetjes van mij.