Zo weer een nieuw blog, en deze gaat over beestjes.
Afgelopen winter heb ik weer zakjes met vliespinda's opgehangen en net als voorgaande jaren kwam daar geen 1 vogel op af. Nu zijn er al een aantal dagen een paar koolmeesjes bezig met eten ervan. Ze hebben hier vlakbij een nestje en komen zeer regelmatig van het zakje eten. Dit is voor mij en voor de katjes een leuk gezicht. Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar met een raam er tussen gaat het wat lastig maar goed tis toch een beetje gelukt.
Verder is het vandaag 18mei en dus zijn mijn twee katjes 2jaar oud geworden.
Afgelopen jaar hebben we veel meegemaakt. We zijn o.a. op vakantie geweest. En dat ging prima, eerste paar dagen wel even stress of ze de weg terug vinden naar de tent maar dat ging goed.
Verder logeer ik regelmatig bij mijn ouders en hun kat joepie. De eerste paar keer ging dat wat moeizaam ze zaten alleen onder het bed bang te wezen.Nu gaat dat steeds beter, alleen als de complete familie over de vloer komt zijn ze nog wat bang en kruipen ze weer onder het bed maar goed dat komt ook wel goed.
Verder hebben ze daar in huis lekkere tukplekjes ontdekt zoals je kan zien op de foto's. En dat is alleen maar fijn gezien het feit dat ik binnenkort weer bij mijn ouders ga wonen vanwege de operatie.
En vandaag zijn ze jarig. Heb gelijk een duidelijk typische foto van ze gemaakt. Hermie dicht bij mij op de bank klaar om te kroelen. En Ginny spelend op de grond. Precies zoals ze zijn. Hermie slaapt en knuffelt heel veel, Ginny is echt de ondeugende kat die niet zo van kroelen houd.
En op een verjaardag hoort lekker eten. Ze hebben vandaag een mix gekregen van zakjes whiskasvlees wat ik nog had liggen. Nou dat vinden ze heerlijk, ze krijgen bijna altijd brokjes en heeeeeeeel soms dus vlees dus dat was heel ongeduldig wachten zoals je ziet op de eerste foto. En daarna was het lekker smullen te zien op foto 2.
Op 5 mei (idd bevrijdingsdag) ben ik 30 jaar geworden, deze dag heb ik bij mijn ouders gevierd, zij hebben daar meer ruimte voor.
Allereerst werd ik die morgen toegezongen door mijn ouders en twee neefjes die ook daar logeerden. Daarna was het huis in gereed brengen en wachten op de kado's en visite. Mijn oudste zus had namelijk de kado's van mijn ouders nog thuis, maar die kwam ze samen met haar kado brengen.
Mijn oudste zus had ook nog een lekkere taart gemaakt.
Sochtends zat de hele woonkamer vol visite, zoals te zien is op de volgende foto's.
Ik zelf was ook versierd, had een mooie badge gekregen zodat iedereen kon zien dat ik de jarige was, en ik had ook een mooie strik op.
Smiddags hebben we lekker met zijn allen brood gegeten, en veel andere lekkere dingen. Savonds gingen we met zijn allen broodje hamburger maken, mijn moeder had de hamburgers al gebakken, dus we hoefde ze alleen nog maar te beleggen. Nou die waren heel erg lekker vond iedereen. Joran had er zelfs 2 op. Zo lekker waren ze. We hadden ook nog een lekker toetje, maar daar had Hannah en de rest nog wel een plekje voor in hun buik. Maar na het toetje zat iedereen zijn buik vol. Toen was er een grote afwas, die mijn beide zwagers en broer hebben weggewerkt. Daarna ging mijn oudste zus en zwager weer naar huis met hun 4 jongens. Mijn broer ging ook gelijk weg. Joke, Freddy en Hannah bleven nog even koffie drinken met een stukje overgebleven taart. En toen was de dag alweer bijna voorbij. Mijn pa en ik hebben nog even mijn kado's op de foto gezet.
Van mijn ouders, zussen, zwagers, broer en tante zeggers heb ik een eerste deel van een heel leuk servies gekregen.
Ik heb ook nog een nieuw zelfgemaakt dekbedovertrek met kussensloop gekregen van ze. Daar zitten allemaal foto's op van toen ik nog jonger was dan nu.
Ook heb ik van hen, het huwelijk van william en kate op dvd gekregen. Een verjaardagsbadge en een mooi bedeltje.
Bij het bedeltje staat de volgende tekst: Als God ons over rotsachtige wegen laat gaan, zorgt Hij ook voor stevige schoenen.
Verder heb ik van mensen van onze kerk nog geld gekregen voor meer serviesonderdelen een boekje, kaarsen en bonbons. Al met al aardig verwend dus.
Nu zal het wel even wennen zijn als ik mijn leeftijd op moet schrijven, het is niet meer 29 maar 30.
Vanmiddag heb ik een niet zo fijn telefoontje gehad van het ziekenhuis. Het speet de mevrouw heel erg maar helaas moet mijn operatie van woensdag 25 mei verplaatst worden en dan niet een paar dagen, maar naar donderdag 16 juni. Waarom is niet helemaal duidelijk, er schijnt iets met mijn specialist te zijn. Er is wel vervanging, alleen wil mijn specialist echt mijzelf opereren en dit niet door een ander laten doen. Poe wel even schrikken zeg, was al dagen aan het aftellen en daar komen nu opeens heel veel dagen bij. Maar zoals een lieve collega en mijn ouders zeiden, even bijkomen en dan weer vooruit kijken samen met hulp van Onze God. En die helpt en zorgt.
